Hego Glazenwasserij: Niet lullen, maar poetsen!
’Met onze familie kan je wandelen én handelen!’
Etappe 6 Rotterdam-Rotterdam | 13 april 2021
Start Prins Pieter Christiaanstraat 61, Rotterdam | Van Steensel Assurantiën
Finishplaats Sydneystraat 104-106 | HEGO
Etappewinnaar Ed van Herk en Raimond Godijn
‘Mijn naam is Ed. Ed van Herk. Ik ben de HE van Hego.’
‘En ik ben Raimond Godijn. Je snapt het al. De GO van Hego.’
Here we go…
Gezeten in de ruime fauteuil excuseert Ed van Herk, de HE van Hego, zich meteen voor zijn uitgestrekte linkerbeen dat per abuis mijn schoen raakt:
‘Sorry hoor. Niets waard, die knie van mij. Ik heb er deze week nog een injectie in gehad. Tegen de pijn. Ik heb haast geen kraakbeen meer over. Te veel jaartjes op de ladder gestaan. Maar waar waren we gebleven?’
‘Om onze samenwerking echt te begrijpen,
moet je weten dat wij neven zijn’
Zijn glimlach verhult de pijn. We waren eigenlijk nergens gebleven, antwoord ik maar niet, speurend in mijn notitieboek. Te veel pijlen en doorgestreepte namen. We waren op zoek naar het begin van de samenwerking tussen Hego en Van Steensel Assurantiën, maar we waren nog niet half op weg of de Kees-sen, Piet-en, Cor-ren en Fer-ren vlogen mij om de oren. Bovendien riep de ene na de andere straat in het Oude Noorden een weemoedige mix op van gelach, gegrinnik en hier en daar een gepaste stilte uit eerbied voor hen die achterbleven.
‘Om onze samenwerking echt te begrijpen, moet je weten dat wij neven zijn’, zegt Ed (55 jaar), ‘onze moeders zijn zussen van elkaar. Maar eigenlijk zijn wij broers. Zo voelt dat.’
‘Ed onderhield een moeizame relatie met zijn stiefvader. Vanaf zijn veertiende woonde hij bij ons. Dus inderdaad feitelijk neven, maar gevoelsmatig broers.’
Ed praat zonder een spoortje bitterheid over zijn jeugdjaren: ‘ik heb twee jaar brugklas gehad, dat was het zo wel een beetje. Tot aan mijn zestiende moest ik naar zo’n vormingscentrum, die had je toen nog. Ik ben er welgeteld twee keer geweest. Niets voor mij. Zo’n punker-gozertje dacht dat hij voor de grap een rat in mijn nek kon leggen. Had ie beter niet kunnen doen…’
De jeugd van Raimond (58 jaar), de GO van Hego, wordt gekenmerkt door de familiaire vader-zoon verhoudingen die de gezinnen uit de jaren zestig en zeventig zo kenmerkt:
‘Mijn vader Fer Godijn had al een glazenwassersbedrijf, net als zíjn vader overigens. Wij zijn dus de derde generatie glazenwassers. Maar mijn vader was niet alleen dominant zoals inderdaad vrijwel alle vaders toen waren. Hij was ook ontiegelijk eigenwijs. Hij wist het altijd beter. Wat zeg je, een complimentje? Dat hoorde ik altijd van derden. Nooit direct.’
Raimond praat met de rust van een pastoor. Hij duidt het karakter van zijn vader, maar in zijn toon en woordkeus blijft het respect dat hij voor zijn vader heeft intact. Kees luistert aandachtig en beaamt:
‘Het lijkt een kopie van mijn verhaal. Van mijn opvoeding. Prachtig.’
De vaders hadden zichzelf niet gemaakt, zo knikken we eendrachtig, maar voordat we dreigen te zinken in de vijver van de nostalgie, zegt Raimond resoluut:
‘Mijn broer Fer en ik wisten al vrij snel dat we voor onszelf wilden beginnen. En dus ging Fer, vernoemd naar mijn vader, zelfstandig. En zo zijn wij, Ed en ik dus, op 1 januari 1996 samen Hego begonnen. Da’s alweer 25 jaar geleden…’
De twee als bloedbroeders optrekkende neven Ed en Raimond staan zelf vanaf dag één op de ladder, met overigens ome Koos Gijzen die onlangs met pensioen is gegaan. De eerste klussen worden aanvaard in het Oude Noorden. Pandjes in de Noormolenstraat (“je weet wel”) en de Zwart Janstraat (“daar en daaro”) worden genoemd. De werkzaamheden worden al snel uitgebreid naar Schiedam, Vlaardingen, Rotterdam-Zuid en omstreken. Hego groeit en groeit en het bedrijf houdt het niet bij glasbewassing alleen. Om de klanten één pakket te kunnen aanbieden worden er schoonmaak- en gevelreinigingswerkzaamheden erbij genomen. Anno 2021 heeft Hego in glazenwassend Nederland landelijke dekking en vinden schoonmaakwerkzaamheden plaats in tal van bedrijfspanden in voornamelijk Zuid-Holland, Noord-Holland en Zeeland.
Ed en Raimond vullen elkaars karakter perfect aan, wat metaforisch tot uiting komt in de firmanaam. De He in Hego van Ed illustreert immers zijn karakter. Raimond hierover: ‘Ed is een echt mannetje. Extrovert ook. Hij kent echt de héle wereld. Heeft een enorm netwerk. Hij is onze man naar buiten.’
De Go van Hego is Raimond ten voeten uit. Ed over zijn bloedbroer-neef: ‘Raimond is een enorm harde werker die, met zijn gymnasiumachtergrond, de cijferman is van onze tweeën. Maar, mind you, hij is nog altijd regelmatig op werklocatie hè. Bij klanten dus. Om schoon te maken en om met de mensen te praten. Kijkt ie of onze klanten tevreden zijn. Mooi he?’
De aan zijn werk verslaafde Ed is de man van de mooie auto’s (Ed, openhartig : “misschien nog altijd bewijsdrang gezien mijn jeugd…”), van de korte vakanties naar Spanje, van het netwerken, van het glaasje bier, van de vriendschappen, van de gulle lach. Ed is altijd onderweg.
Raimond is de man van de kalmte, van een maand lang vakantie met zijn vrouw naar Italië, van de ondergaande zon, van de geur van Gorgonzola en de smaak van een Amarone della Valpolicella.
In elkaars verschillen zijn Ed en Raimond elkaars gelijken. Alles klopt, alles past.
Gevraagd naar de aard van het succes van Hego laat Raimond en Ed tegelijk het woord innovatie vallen:
‘Voorbeeld? Onder de last van strengere wet- en regelgeving werd het werken op de ladder en het hangen aan dakranden met een hangladder meer aan banden gelegd. Dat omarmden wij. Hego was de eerste in Rotterdam die onze glazenwassers met het zogenaamde Tucker Pool Systeem erop uit stuurde. Dat is zo’n telescoophengel. Die kochten we in Engeland. Nu heeft iedereen ze natuurlijk, maar wij waren de eerste. En zo heb ik nog tal van voorbeelden. En, je zou het haast vergeten, maar succes begint natuurlijk met keihard en netjes werken.’
Alles leuk en aardig, maar de succesformule van Hego gaat verder dan fatsoenlijk werk afleveren, mouwen opstropen, afspraken nakomen. Je voelt aan alles dat er méér is, maar Ed en Raimond waken ervoor om zichzelf op de borst kloppen. Het lijken wel mensen…
‘We zijn echte mensen-mensen. We zijn heel trouw. Dat heb je sowieso met familiebedrijven, denk ik. We zijn netjes en persoonlijk naar onze klanten toe. Maar ook intern. We kennen relatief weinig verloop in ons personeelsbestand. Onze mensen kunnen altijd bij ons aankloppen als er problemen zijn…’, zegt Ed waarop Raimond aanvult:
‘…ook op privéterrein ja. Familie of geen familie. Ondertussen hebben we zo’n 70 man in dienst dus je begrijpt dat er genoeg gebeurt in al die mensenlevens. Bovendien nemen we Wajong-jongeren aan. Het vraagt een extra inspanning van ons, maar het levert veel op. Het is schitterend om te zien hoe die mensen nu functioneren. Dat geeft ons voldoening.’
Het helpen van mensen, de diep gewortelde empathie… dat is de habitat van Kees die dan ook meteen beaamt:
‘Het klopt. Wij van Van Steensel Assurantiën mogen niet alleen het verzekeringspakket van Hego beheren, maar zij houden ook onze kantoorruimtes en ramen schoon. Neem nou Marijke en Henk, een echtpaar dat namens Hego bij ons de boel schoon hield. Ik weet nog wel dat Henk ziek werd en dat ie weigerde naar het ziekenhuis te gaan. Hij wilde perse werken en… ik bedoel… zúlke keurige lieve mensen…’
‘Dank je wel Kees’, antwoordt Ed, ‘wat hebben we veel meegemaakt al die jaren. We zijn blij met onze samenwerking en onze vriendschap.’
‘Kees is gewoon een gouden vent’, antwoordt Raimond op de vraag om de vriendschap en samenwerking met Kees onder woorden te brengen, ‘hij durft out of the box te denken en is heel oplossingsgericht. Zo Rotterdams. Gewoon echt. Geen gelul. En een vakman pur sang. Bovendien heeft ook Kees oog voor de medemens. Dat voorbeeld net met wijlen Henk zegt gewoon alles. Kees wilde hem haast aan zijn haren meeslepen naar het ziekenhuis… Echt, het wederzijdse respect is groot.’
Vier volwassen mannen vechten met vochtige ogen tegen dat sterke spul van Fisherman’s Friend.
Tijd dus maar voor een bak koffie dat wordt geserveerd door de dochter van Ed die het niet kan laten om in sneltreinvaart alle familieleden op te sommen die inmiddels op de loonlijst staan van Hego. Vrouwen, dochters, zonen, neven, nichten. Het logenstraft alle ideeën die over het algemeen heersen over het werken met familie, zo brengen Ed en Raimond het in praktijk:
‘Wij kunnen met onze familie inderdaad wandelen én handelen. En daar zijn we trots op!’